Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest zaliczany do najczęstszych schorzeń mózgu we wczesnych latach; może trwać przez lata i dojrzałość. Jego przejawy to kłopot z zwracaniem uwagi, trudności w ćwiczeniach i nadmierna aktywność. Funkcje te mogą utrudnić dzieciom z ADHD dobre radzenie sobie w szkole, radzenie sobie z innymi dziećmi lub dorosłymi lub załatwianie spraw w domu. Naukowcy ustalili, że kilka leków wspomaga poprawę objawów ADHD. Leki te pomagają osobom z ADHD zwracać uwagę na wszystko w lepszy sposób.
Jakie rodzaje leków można stosować u dzieci z ADHD?
1. Leki na odrodzenie
- Chlorowodorek metylofenidatu (Ritalin, Ritalin Slow Release, Ritalin Long Acting)
- Siarczan dekstroamfetaminy (Dexedrine lub Dextrostat)
- połączenie amfetaminy i dekstroamfetaminy (Adderall) Methylphenidate (Concerta, Daytrana)
- Atomoksetyna (Strattera - promowana jako niestosowna, mimo że jej metoda działania i możliwe skutki uboczne są porównywalne z lekami psychotropowymi dla wszystkich zamiarów i celów)
2. Inne środki naprawcze
Pomagają w ograniczaniu i dostosowywaniu zuchwałych manier poprzez tłumienie nadmiernej aktywności, rozwijanie wspólnych połączeń i ułatwianie osobom z ADHD zwracania uwagi na wszystko, co pozwala im na ponowne dobre funkcjonowanie w szkole, jak również w każdej innej pracy.
Ważne notatki:
Chociaż te leki nie są mierzone jako formowanie nawyków u dzieci; niemniej jednak należy ich uważnie nadzorować u młodzieży i dorosłych, z obawy przed niewłaściwym postępowaniem.
Należy pamiętać, że te leki nie są leczone - wszystkie magiczne pociski; niemniej jednak mogą być bardzo cenne, gdy są odpowiednio stosowane we właściwej zalecanej ilości dla każdej osoby. Prawdę mówiąc, 90% dzieci osiąga lepsze wyniki, jeśli przyjmuje regularnie używane środki pobudzające.
3. Inne leki ADHD dla dzieci
Kiedy wyżej wspomniane najważniejsze i najbardziej wpływowe leki okażą się nieprzydatne, lekarze czasami decydują o jednym z następujących leków:
- Chlorowodorek buproprionu (Wellbutrin) - lek stosowany w łagodzeniu depresji; ten lek służy do zmniejszenia nadmiernej aktywności, przemocy i problemów z zachowaniem.
- Imipramina (Tofranil) lub nortryptylina (Pamelor) - te leki (mające na celu złagodzenie depresji) mogą maskować zbyt dużą aktywność i rozproszenie uwagi. Mogą szczególnie wspierać dzieci, które podtrzymują przygnębienie lub lęk.
- Chlorowodorek klonidyny (Catapress) - choć lek ten jest stosowany w leczeniu nadciśnienia, może również pomagać w leczeniu ADHD, a także dbać o chaos zachowania, problemy związane ze snem, warunki, w których dana osoba wykonuje krótkie, powtarzalne spontaniczne działania lub dźwięki.
- Guanfacine (Tenex, Inuniv) - ten lek przeznaczony do leczenia nadciśnienia usuwa niepokój i pobudzenie oraz zwiększa zamyślenie i zdolność dziecka do uciążliwości. Tenex jest lekiem przeznaczonym na krótką metę, podczas gdy Inuniv jest lekiem przeznaczonym do długotrwałego stosowania.
Jak długo trzeba leczyć ADHD za pomocą leków?
Specjaliści są zaznajomieni z faktem, że ADHD to długotrwała choroba, która może utrzymywać się przez cały okres życia. Wręcz przeciwnie, represja i zwroty leków ADHD dla dzieci mogą ulec zmianie w pewnym okresie czasu, więc na ogół lekarz i rodzina powinni regularnie ponawiać ocenę wykorzystania leku. W przeciwieństwie do krótkiego toru antybiotyków, leki ADHD dla dzieci mają być stosowane przez dłuższy czas. Okoliczności dziecka mogą poprawić sytuację, w której inne obawy i przepisy się zobowiązują, a dziecko może radzić sobie całkiem dobrze bez żadnych leków. Biorąc pod uwagę to, że dzieci zmieniają się wraz z dorastaniem, a także ich sytuacje i kłopoty z nimi związane, konieczne jest, aby krewni oraz lekarz medycyny utrzymywali otwartą linię przekaźników. Kłopoty mogą się pojawić, gdy rodzina kończy lek bez rozmowy o swoich zmartwieniach i obawach z lekarzem, który leczy dziecko.
Jakie są skutki uboczne leków ADHD dla dzieci?
1. Najczęstsze skutki uboczne
Najczęściej przenoszonymi działaniami niepożądanymi są: zmniejszenie głodu, problemy ze snem, nerwowość i drażliwość. Niektóre dzieci skarżą się również na słabe bóle głowy i żołądka. Większość działań niepożądanych jest znikoma i zanika wraz z upływem czasu lub zmniejszeniem przepisanej dawki.
W przypadku, efekt uboczny zmniejszonego głodu nie zniknie i jeśli masz jakiekolwiek obawy dotyczące rozwoju i poprawy wagi twojego dziecka podczas gdy są na tym leku, powinieneś omówić tę kwestię z twoim doktorem. Dotyczy to problemów ze snem; jest całkiem prawdopodobne, że twój lekarz może dodać lek, taki jak Clonidine w niewielkiej ilości, aby złagodzić problemy ze snem. Przydatny może być regularny nawyk, taki jak włączenie ciepłego mleka, delikatna muzyka lub rozmyte światło.
2. Mniej częste działania niepożądane
Rzadziej występujące działania niepożądane leków ADHD u dzieci obejmują tiki i apatię. Jeśli masz jakiekolwiek obawy dotyczące rozwoju i poprawy swojego dziecka, powinieneś porozmawiać o tym z lekarzem.
Jak stosować leki ADHD dla dzieci
Niezwykle ważne jest, że Twoje dziecko konsumuje dokładną ilość zalecanego leku. Biorąc pod uwagę, że istnieje prawdopodobieństwo niewłaściwego użycia i manipulacji środkami pobudzającymi przez kolegów i braci i siostry chorego dziecka, ty jako rodzic musisz być czujny, aby upewnić się, że twoje dziecko uzyska właściwą dawkę tych leków we właściwym czasie . W tym celu trzymaj leki w bezpiecznym i dźwiękowym stanie w zamkniętym pojemniku. Uważaj, aby nie pozostawić przyjmowania leku na odpowiedzialność dzieci lub nastolatków; zamiast tego podejmuj osobiste wysiłki w celu dystrybucji wszystkich leków do pielęgniarki personelu w szkole lub urzędzie zdrowia. Nadpobudliwość w używkach stymulujących może okazać się krytyczna.
Co o innych metodach leczenia ADHD u dzieci?
1. Prowadź terapię
Dzieci dotknięte ADHD często korzystają z analizy i leczenia terapii behawioralnej oferowanej przez psychiatrę, psychologa, społecznie zatrudnioną rękę lub intelektualnego eksperta w zakresie opieki zdrowotnej.
2. Psychoterapia
Kilka dzieci dotkniętych ADHD może również mieć inne dolegliwości, takie jak nerwowość lub mdłości. W takich przypadkach psychoterapia może nie tylko wspomagać ADHD, ale także towarzyszący jej dylemat. Przykładami są:
- Rehabilitacja behawioralna. Nauczyciele, a także rodzice, mogą zdobyć umiejętności w zakresie modyfikacji zachowań i sposobów radzenia sobie z trudnymi okolicznościami.
- Psychoterapia. Korzystając z tej strategii, dorosłe dzieci mogą rozmawiać o sprawach, które im przeszkadzają. Dzięki temu starsze dzieci z ADHD mogą rozmawiać o problemach, które ich niepokoją, odkrywać rozwiązania behawioralne sprzyjające dnu i znajdować sposoby radzenia sobie ze wskaźnikami ostrzegawczymi.
- Poradnik dotyczący biegłości w wychowaniu dzieci. Może to pomóc rodzicom w pielęgnowaniu zachowań w rozpoznawaniu i kierowaniu manierami swoich dzieci.
- Terapia rodzinna. Może to pomóc rodzicom, braciom i siostrom pacjenta w dzieleniu się problemami związanymi z życiem z pacjentem z ADHD.
- Trening umiejętności społecznych. Może to zreorganizować dzieci, które zostaną przeszkolone w odpowiednim społecznym zachowaniu.
3. Strategia grupy roboczej
Najlepsze wyniki zwykle pojawiają się, gdy stosuje się strategię grupy roboczej, integrując opiekunów, rodziców, doradców i lekarzy, aby pracować w harmonii. Lepiej jest też, jeśli poinstruujesz się o ADHD, a następnie starasz się współpracować z opiekunami swojego dziecka i przedstawić je wiarygodnym informatorom, aby zachęcić ich do ciężkiej pracy w klasie.
Oto film pokazujący, jak naturalnie adresować ADHD u dzieci:
