Nie ulega wątpliwości, że doświadczanie poronienia może być bolesne dla serca. Może łatwo pozostawić kobietę (i jej partnera) emocjonalnie zrozpaczoną. Strach przed nieznanym może przyczynić się do pogorszenia tego stanu. Wiele kobiet wie, że krwawienie występuje niemal przy każdym poronieniu, ale mogą nie wiedzieć, czego się spodziewać. Krwawienie z poronienia może się znacznie różnić u kobiet, bez wyraźnych powodów. Możemy pomóc Ci zrozumieć, jak bardzo krwawienie z poronienia jest normalne. Zawsze pamiętaj, że jeśli krwawienie jest cięższe, niż ci się wydaje, lub jeśli jesteś przerażony ilością krwi, zawsze skontaktuj się z lekarzem.
Jak wygląda krwawienie z poronienia?
Najczęstszym objawem poronienia jest krwawienie z pochwy. Może być bardzo lekki, prawie dostrzegalny i nic więcej, albo krwawienie, które jest znacznie cięższe niż normalny okres. Może potrwać kilka dni lub może potrwać kilka tygodni. Oprócz krwawienia mogą występować skrzepy krwi, zarówno duże, jak i małe, oraz wydzielina, która wydaje się być tkanką. Mogą również występować skurcze, bardzo lekkie lub ciężkie, prawie jak skurcze. Istnieją jednak również kobiety, które poroniły bez jednego znaku; dowiadują się, że ich dziecko zmarło podczas rutynowego USG, ale nie ma krwawienia, aby je ostrzec.
Krwawienie z poronienia może być inne dla każdej kobiety, jak pokazują te świadectwa. Ta kobieta miała tylko dwa lub trzy tygodnie ciąży w chwili poronienia:
"Przegapiłem swój okres i pomyślałem, że mogę być w ciąży, ale zanim zdążyłem zrobić test, zacząłem krwawić, stało się to nagle, dosłownie w środku nocy - obudziłem się i było pokryte jasnym światłem czerwona krew, prześcieradła były zasłonięte, nie było żadnego bólu, który by mnie obudził, tylko krew, ale skurcze zaczęły się, gdy tylko wstałem z łóżka, i trwało to przez dwa solidne dni. zakrzepły tam, duże kawałki, które wyglądały jak tkanki, czułem się też bardzo dziwnie, jakbym miał grypę, a moje kostki były spuchnięte z retencji wody Wyglądałem okropnie, całkiem szczerze, a czułem się jeszcze gorzej Krew zaczęła zwężać się dość szybko po tych dwóch dniach, a wkrótce poczułem się znacznie lepiej, chociaż nigdy nie brałem testu, było oczywiste, co się stało. "
Ta kobieta miała osiem tygodni, kiedy poroniła:
"Miałem brązowe plamienie przez kilka dni i mnóstwo skurczów, żeby się z tym pogodzić, ale wtedy skurcze stały się znacznie gorsze i miałem wrażenie, że tracę ciążę. Trwało to cztery dni, a ja miałem czasami przyjmowałam leki przeciwbólowe, ponieważ zrobiło się źle, ale wtedy kurcze nagle ustały i poczułem coś więcej niż wyłapanie mnie - kiedy poszedłem do łazienki, znalazłem bałagan w mojej bieliźnie. małe łożysko i mały worek z czymś, co wyglądało jak zarodek w środku Byłem zszokowany, że mogłem to zobaczyć.
Ta kobieta była w 11 tygodniu ciąży, kiedy straciła dziecko:
"Przez dwa dni miałem lekki rozładowanie, jasnoróżowy, myślałem, że to normalne w tej fazie pierwszego trymestru, ale potem zacząłem krwawić jak na jeden dzień, a drugiego dnia było znacznie gorzej. Przez kilka godzin moczyłem się przez klocki co jakieś trzydzieści minut - było dość ciężko, a skurcze nie były tak złe, jak się spodziewałem, gdy następnym razem poszedłem do toalety, poczułem duży skrzep ze mnie. Był ciemnoczerwony i zaskakująco duży, byłem zaskoczony, że nie wyrządziło mu to żadnej krzywdy, a potem było o wiele więcej krwawień, ale najgorsze już minęło.
Jak długo trwa krwawienie po poronieniu?
Krwawienie z poronienia może trwać tylko kilka dni lub może trwać przez kilka tygodni. Chociaż może to być kuszące, aby używać tamponów do powstrzymania krwawienia, co nie jest dobrym pomysłem, ponieważ może to prowadzić do ryzyka infekcji. Za pomocą elektrod można nie tylko złagodzić ryzyko infekcji, ale także ocenić ilość krwi, którą utraciłeś dokładniej. Jeśli używasz więcej niż jednego pada na godzinę, jest to poważna sytuacja - powinieneś udać się na pogotowie. Więcej niż jeden pad na godzinę wskazuje na możliwość krwotoku. Tego rodzaju poważne krwawienie może wymagać operacji lub transfuzji krwi, aby zachować zdrowie.
Kiedy się martwić
Krwawienie z poronienia trwające dłużej niż dwa tygodnie wymaga wizyty u lekarza. Możesz mieć tkanki, które nie zostały jeszcze usunięte, co oznacza niekompletne poronienie. Więc twój lekarz będzie musiał wykonać USG. Jeśli masz niekompletne poronienie, być może trzeba będzie poddać się zabiegowi chirurgicznemu, aby rozwiązać problem.
Co to jest niekompletne poronienie?
Czasami dziecko umiera w macicy, ale ciało nie wydala płodu ani łożyska. W takim przypadku poronienie jest uważane za "niekompletne" z następującymi objawami: szyjka macicy jest poszerzona, może pojawić się krwawienie, część tkanki pozostaje w macicy. Niekompletne poronienie zakończy się z czasem. Ale w niektórych przypadkach kobieta zatrzyma łożysko, a nawet płód, chociaż krwawi i skurczy się. Niekompletne poronienie zwykle wymaga operacji lub specjalnych leków, aby zakończyć proces.
Należy pamiętać, że różni się to od "pominięcia poronienia". Przegrane poronienie jest ciążą, która nie jest już zdolna do życia, ale nie została wydalona z organizmu. Szyjka macicy pozostaje zamknięta, a krwawienie jest bardzo lekkie lub w ogóle nie występuje.
Objawy niepełnego poronienia
Najczęstsze objawy niecałkowitego poronienia to krwawienie i skurcze. Są one doświadczane w ogromnej większości przypadków i mogą im towarzyszyć inne problemy, takie jak zatrzymywanie wody, objawy grypopodobne i tym podobne. Czasami skurcze i krwawienia będą utrzymywać się przez kilka tygodni, wskazując, że w macicy jest więcej tkanek, które nie zostały jeszcze usunięte.
Zabiegi na niepełne poronienie
Kiedy lekarz stwierdzi, że kawałek tkanki został usunięty z poronienia, może wykonać D & C, lub rozszerzenie i łyżeczkowanie. Ta procedura jest zwykle wykonywana w znieczuleniu ogólnym, jest bardzo szybka i łatwo usuwa tkankę, która została pozostawiona. Po uzyskaniu informacji, możesz poczuć się lepiej, gdy tylko się obudzisz. Istnieją inne opcje, takie jak leki, które pomogą twojemu ciału w naturalny sposób wydalić pozostałą tkankę; Przed podjęciem decyzji należy jednak omówić z lekarzem ryzyko związane z tymi lekami.
