Poronienie może być katastrofalne dla każdej kobiety. Poronienie, określane również jako spontaniczne poronienie, jest terminem medycznym określającym ciążę, która kończy się w ciążeniu przed 20 tygodniem ciąży. Poronienie oznacza, że ciąża kończy się sama i często nie ma jasnego wyjaśnienia, dlaczego tak się stało. Chociaż poronienie może nastąpić w ciągu pierwszych 20 tygodni, ogromna większość z nich zdarza się w pierwszych 12 tygodniach ciąży. Wiedza o poronieniu jest bardzo ważna dla kobiet w ciąży lub planujących ciążę. Oto informacje, które musisz wiedzieć o poronieniu.
Co to jest poronienie nieodebrane?
Przegrane poronienie jest również nazywane cichym poronieniem, ponieważ zazwyczaj nie występują żadne objawy. Ciąża nie rozwijała się tak, jak powinna - być może jest tylko ciąża, ale nie ma embrionu, albo zarodek mógł zacząć rosnąć, ale zatrzymał się gdzieś po drodze. Zazwyczaj matka jest świadoma nieobecności poronienia, gdy idzie do lekarza i nie ma bicia serca płodu. Przegrane poronienie może być dla każdego ogromnym szokiem.
Co powoduje nieodebrane poronienie?
W większości przypadków nieudane poronienie dzieje się po prostu dlatego, że coś poszło nie tak z embrionem. Być może istniała znaczna wada wrodzona lub zarodek miał nieprawidłową liczbę chromosomów i był niezgodny z życiem. Bez względu na przyczynę, zarodek przestaje rosnąć, a bicie serca ustaje.
W późniejszej ciąży infekcje takie jak różyczka lub parwowirus mogą doprowadzić do poronienia. Jeśli tak się stanie, lekarz może przeprowadzić serię testów na tobie i płodzie, aby dowiedzieć się, jaki był problem, i jak temu zapobiec, jeśli znowu zajdziesz w ciążę.
Jakie są oznaki pomyłkowego poronienia?
Niestety, większość kobiet nie zdaje sobie sprawy, że zarodek zmarł, dopóki nie pójdzie do lekarza i nie zobaczy dowodu na USG. W niektórych przypadkach może występować brązowawa plamistość, ale często można to przypisać innym przyczynom. Niektóre kobiety mogą odczuwać, że objawy ciążowe całkowicie się zmniejszają lub zanikają.
Czasami ciało zacznie natychmiast usuwać płód, a ty będziesz przechodził przez bardziej tradycyjne poronienie. Ale czasami ciało nie spontanicznie poroniło, nawet jeśli bicie serca ustało. Kiedy tak się stanie, lekarz może podjąć działania, które mogą Ci pomóc.
Co robić po zdiagnozowaniu poronienia
1. Niech się dzieje naturalnie
Rozpoznanie poronienia z powodu nieobecności musi być potwierdzone dwoma ultrasonografami, aby mieć pewność. Po postawieniu diagnozy wiele kobiet może zdecydować się na kontynuowanie ciąży, dopóki nie zostanie naturalnie zakończona. Inni mogą chcieć, aby ich lekarz zaoferował opcje, aby zakończyć ciążę tak szybko, jak to możliwe, aby mogli zacząć się smucić i leczyć, i zacząć od nowa z nową ciążą.
2. Przyjmowanie leków
W przypadku bardzo wczesnej ciąży kobieta może przyjmować leki, które spowodują skurcze ciała, wypychając w ten sposób pozostałą tkankę. Leki, takie jak mizoprostol, są nieinwazyjne, a ich wynik jest często podobny do bardzo ciężkiego okresu. Twój lekarz może podać leki przeciwbólowe, aby pomóc w skurczach. Ból emocjonalny również może być znaczący, dlatego ważne jest, aby porozmawiać z doradcą, jeśli zajdzie taka potrzeba, nawet na tak wczesnym etapie utraty ciąży.
3. D & C - Dylatacja i łyżeczkowanie
Jeśli ciąża jest starsza niż od ośmiu do dziewięciu tygodni, Twój lekarz może chcieć wykonać tzw. Dylatację i łyżeczkowanie lub D & C. W niektórych przypadkach kobieta poddawana jest znieczuleniu ogólnemu podczas wykonywania zabiegu; w innych przypadkach wystarczy znieczulenie miejscowe. Znaczenie tej procedury polega na upewnieniu się, że wszystko zostało usunięte z macicy, więc nie ma infekcji. Tego rodzaju infekcja może ostatecznie doprowadzić do bólu, zakażenia krwi, poważnych chorób, a nawet do bezpłodności, jeśli nie zostanie poddana leczeniu w odpowiednim czasie. Osoby po poronieniu z powodu braku poronienia i bez usuniętego materiału mogą zostać hospitalizowane z powodu poważnych, zagrażających życiu infekcji.
D & C odbywa się w taki sam sposób, jak tradycyjna aborcja; nie jest to jednak aborcja. Jest to usunięcie ciąży, która już została utracona. Z tego powodu większość szpitali jest skłonna wykonać zabieg, nawet te szpitale, które mają ścisłą postawę bez aborcji. Bardzo rzadko zdarza się, że kobieta musi odwiedzić klinikę aborcyjną, aby wykonać tę potencjalnie ratującą życie procedurę.
Jak radzić sobie ze stratą
Radzenie sobie z utratą ciąży może być bardzo trudne, bez względu na to, na jakim etapie była ciąża. Jeśli stracisz ciążę w pierwszych tygodniach lub kilku miesiącach, nadal boli, zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. Należy pamiętać, że każde poronienie może prowadzić do objawów poporodowych, w tym do depresji poporodowej. Kobiety, które poroniły, są tak samo prawdopodobne, jak inne kobiety cierpiące na tę depresję, dzięki nagłemu ustaniu hormonów ciąży w ciele.
Wiesz, kiedy uzyskać pomoc: Poza tym poronienie oznacza utratę czegoś, co prawdopodobnie chciałeś bardzo. Bycie w depresji z powodu utraty czegoś ważnego jest całkowicie naturalne. Ale jeśli twoje uczucia depresji zakłócają resztę twojego życia, jeśli myślisz o samobójstwie lub jeśli twój żal wydaje się być nie do zdobycia, pora porozmawiać z twoim lekarzem. Mogą wysłać cię do dobrego terapeuty, lub mogą ci podać leki, które mogą ci pomóc w trudnym czasie.
A co powiesz na ponowną próbę? Jeśli poradziłeś sobie z poronieniem, bez względu na to, jak wcześnie, możesz być bardzo zaniepokojony ponowną próbą. Ale ważne jest, aby pamiętać, że większość kobiet, które poroniły, przechodzi udaną ciążę. W rzeczywistości lekarz może zalecić wczesne skanowanie, aby upewnić cię, że wszystko jest w porządku. Gdy pojawi się bicie serca, ciąża jest prawdopodobnie wykonalna i prawdopodobnie zostanie przeprowadzona do końca. Ponadto należy pamiętać, że jeśli wystąpił stan chorobowy lub inny problem, któremu można zapobiec, ty i twój lekarz będziecie tym razem uzbrojeni w tę informację, a to zwiększy szanse na zdrową ciążę.
Dowiedz się więcej o wychodzeniu z poronienia:
